Alergie, zarówno wziewne, jak i pokarmowe są uciążliwe i niekiedy bardzo trudne do zwalczenia. Zwłaszcza że walka z nimi czasami polega wyłącznie na unikaniu czynników wywołujących niechcianą reakcję organizmu. Dostępne środki terapeutyczne często wywołują skutki uboczne, zatem nie każdy się na nie decyduje, jednak istnieją jeszcze inne metody ratowania dobrego samopoczucia.
Czym jest alergia?
Alergią nazywa się odpowiedź organizmu na styczność z czynnikiem, który rozpoznany zostaje przez układ odpornościowy za szkodliwy. Pierwszym krokiem tej odpowiedzi jest m.in. wzmożone wydzielanie immunoglobuliny-E (IgE), która to następnie prowokuje nasilenie produkcji czynników o charakterze zapalnym, takich jak histamina.
Konsekwencją tej kaskady sygnalizacyjnej są najczęściej takie objawy jak: katar, kichanie, łzawienie oczu, wysypki skórne, czy bóle żołądka. Ponadto wysokie poziomy histaminy prowadzić mogą do zaburzeń nastroju i koncentracji, obniżenia kondycji fizycznej, czy nawet zaburzeń pracy układu sercowo-naczyniowego. Niekiedy reakcje alergiczne są na tyle silne, że mogą wywołać potencjalnie niebezpieczny dla życia wstrząs anafilaktyczny.
Czynniki pobudzające i hamujące w alergii
Spektrum substancji aktywujących odpowiedź alergiczną organizmu jest bardzo szerokie. Mogą to być roztocza obecne w domu, pyłki roślin na zewnątrz, sierść zwierząt, ale również niektóre związki obecne w kosmetykach, metale czy substancje obecne w pożywieniu lub jad owadów. Alergia na niektóre z tych czynników może pojawić się w dowolnym wieku. Wzrost podatności na wystąpienie alergii lub wzrost intensywności tych reakcji może być potęgowany m.in. przez zanieczyszczenia powietrza, złą dietę, czy niektóre choroby.
Poza unikaniem czynników wywołujących odpowiedź alergiczną organizmu niekiedy sięga się po środki farmakologiczne. Pierwszym wyborem głównie w sezonowych alergiach są leki przeciwhistaminowe, które oferują szybką, jednak nie zawsze w pełni efektywną pomoc w postaci ograniczenia kichania i łzawienia. Ponadto niekiedy wywołują one senność, przez co nie każdy może je stosować.
Kolejną grupą leków o zastosowaniu przeciwalergicznym są kortykosteroidy, jednak one również nie pozostają obojętne wobec innych płaszczyzn funkcjonowania organizmu i mogą dawać niepożądane skutki uboczne. W przypadku najcięższych reakcji alergicznych, kiedy to dochodzi do wstrząsu anafilaktycznego, sięga się po iniekcje z adrenaliną i warto tutaj zaznaczyć, że w tym przypadku jest to środek ratujący życie.
Czy witamina C może złagodzić objawy alergii?
Na drodze badań naukowych zidentyfikowano pewne zależności pomiędzy stopniem odżywienia organizmu witaminą C a intensywnością reakcji alergicznych i dotkliwością ich skutków. Pierwszym potencjalnym mechanizmem działania kwasu askorbinowego w alergii jest aktywność przeciwhistaminowa.
W badaniach na komórkach i tkankach, ale również w tych, które przeprowadzone były na zwierzętach oraz z udziałem ludzi zaobserwowano, że obniżony poziom witaminy C w organizmie sprzyja ponad-fizjologicznym „skokom” poziomu histaminy. Co więcej, stany zapalne, które towarzyszą reakcjom alergicznym, obniżają potencjał antyoksydacyjny komórek i prowadzą do nasilonego stresu oksydacyjnego, który znany jest z licznych niekorzystnych działań wobec organizmu.
Nie ma jeszcze precyzyjnych danych dotyczących dawkowania witaminy C w alergii, jednak z pewnością poziomy podaży wyższe niż zalecane dla populacji ogólnej będą uzasadnione.
Pomaga zdecydowanie.Odkąd stosuje regularnie zdecydowanie mniejszy problem z katarem alergicznym wrecz mocno zminimalizowany.