Kwas askorbinowy, czyli witamina C, przez wiele osób uważana jest wręcz za lek. Niektórzy, stosują ją w dawkach wielokrotnie przekraczających szacowane zapotrzebowanie, co zazwyczaj nie grozi niczym niebezpiecznym, jednak niekiedy może się to okazać niezbyt ekonomicznym, czy też efektywnym rozwiązaniem. Ponadto istnieją przesłanki na pewne interakcje z niektórymi preparatami farmaceutycznymi.
Nie łączyć suplementów z witaminą C z jej źródłami spożywczymi
Witamina C nie jest magazynowana w organizmie i wymaga systematycznego dostarczania w ciągu dnia. W związku z tym, poza dopasowaniem wielkości dawkowania do zapotrzebowania, dla uzyskania jak największej efektywności zaleca się utrzymywać wysoką częstotliwość spożycia. Dlatego sięganie po suplementy z witaminą C podczas posiłku zawierającego warzywa lub owoce może być nieopłacalne.
Bardziej korzystne byłoby zastosowanie kwasu askorbinowego w dłuższej przerwie między posiłkami. Najmniej wydajne jest spożywanie preparatów z omawianą witaminą w towarzystwie papryki, warzyw krzyżowych, cytrusów czy owoców jagodowych.
Nie łączyć witaminy C z odżywkami około-treningowymi
Witamina C jest silnym antyoksydantem, który wspomaga komórki organizmu w walce z wieloma „niechcianymi” związkami. O ile działanie to jest pożądane w kontekście pewnych infekcji czy chorób, tak w kontekście rozwoju wydolności fizycznej może być czynnikiem „sabotującym”. Zaobserwowano bowiem, że wysoki poziom podaży substancji antyoksydacyjnych po intensywnych ćwiczeniach oporowych może osłabić naturalne procesy adaptacyjne organizmu.
Mimo że regeneracja po pojedynczej jednostce treningowej może zostać dzięki temu przyspieszona, to adaptacja do całego planu treningowego w perspektywie długoterminowej może przebiegać wolniej. Z tym z kolei wiąże się spowolnienie zaplanowanego progresu.
Nie łączyć witaminy C z niektórymi lekami
Nie wszystkie interakcje pomiędzy witaminą C a lekami, które zostały wykazane w badaniach in vitro (poza organizmem), obserwuje się również u ludzi. Warto jednak zwrócić uwagę na kilka rodzajów preparatów farmaceutycznych, których działanie może być w pewien sposób zmienione przez witaminę C.
Na kwas askorbinowy uważać muszą osoby stosujące leki wiążące fosforany w leczeniu chorób nerek. Zawierają one glin (aluminium), który może w towarzystwie witaminy C zbyt szybko się przyswajać.
Ponadto według niektórych przesłanek unikać powinno się wysokich dawek witaminy C przy leczeniu chemioterapeutycznym. Głównie dotyczy to jednak zastosowania dożylnego.
Kolejną grupą leków, których działanie potencjalnie zmodyfikować może kwas askorbinowy, są leki estrogenowe. Według niektórych doniesień naukowych witamina C może podnieść poziom estrogenu podczas stosowania antykoncepcji, czy hormonalnej terapii zastępczej.
Warto również zwrócić uwagę na wpływ witaminy C na leczenie układu sercowo-naczyniowego i krwiotwórczego. Otóż kwas askorbinowy może w pewnych przypadkach zredukować efektywność niektórych leków obniżających cholesterol, czy przeciwzakrzepowych.
