Jednym z charakterystycznych i negatywnych zjawisk XXI wieku jest masowe wykonywanie i publikowanie tzw. selfie. Negatywnych, bo większość z nich jest silnie poprawiona cyfrowo przy użyciu gotowych narzędzi, a więc zdjęcie pokazuje nie realny, faktyczny wygląd danej osoby, a jej idealną, nieprawdziwą wersję.

  1. Selfie - objaw narcyzmu?
  2. Jak selfie wpływa na postrzeganie siebie? 
  3. Podsumowanie

Selfie - objaw narcyzmu?

selfie - kobieta na siłowni

Według naukowców narcyzm wydaje się kluczowym czynnikiem osobowości, który jest powiązany z aktywnością związaną z publikowaniem zdjęć w mediach społecznościowych. Cecha ta charakteryzuje się bardzo rozdmuchanym poczuciem siebie i odczuwaniem silnej potrzeby podziwu ze strony innych (Pincus i in., 2009).

Jak selfie wpływa na postrzeganie siebie? 

Badania sugerują, że narcyzm jest związany z liczbą publikowanych on-line zdjęć, szczególnie jeśli są to zdjęcia przedstawiające siebie. Stwierdzono, iż pozowanie, używanie akcesoriów do robienia selfie, oprogramowania poprawiającego wykonywane zdjęcia, koreluje z głębokością zaburzeń narcystycznych. Większa liczba selfie publikowanych w mediach społecznościowych (Fox i Rooney, 2015; McCain i in., 2016; Weiser, 2015) oraz częstsza edycja selfie (Fox i Rooney, 2015; Kim i Chock, 2017) są powiązane z bardziej nasilonym zjawiskiem narcyzmu.

selfie

Próżność jest ogólnie uważana za aspekt narcyzmu (np. Narcissistic Personality Inventory, Raskin i Terry, 1988) - jeden, który odnosi się konkretnie do wyglądu fizycznego (Netemeyer, Burton i Lichtenstein, 1995; Raskin i Terry, 1988).

Podsumowanie

Biorąc pod uwagę, że selfie skupiają się na tym, jak wyglądają osoby, rozsądne wydaje się zasugerowanie, że próżność może być silnie skorelowana z aktywnością polegającą na wykonywaniu zdjęć typu selfie. Do tej pory tylko w jednym badaniu analizowano próżność niezależnie od innych aspektów narcyzmu (Sorokowski i in., 2015). Badacze ci odkryli, że istnieje powiązanie między publikowaniem większej liczby selfie w mediach społecznościowych z wyższą próżnością.

Referencje, badania, literatura:

Eric Gilliland i in. Characterological Correlates of Selfie Taking Behavior https://www.scirp.org/journal/paperinformation.aspx?paperid=85762

Zawarte treści mają charakter wyłącznie edukacyjny i informacyjny. Starannie dbamy o ich merytoryczną poprawność. Niemniej jednak, nie mają one na celu zastępować indywidualnej porady u specjalisty, dostosowanej do konkretnej sytuacji czytelnika.
Komentarze (0)