Cukrzyca typu 2 powoli staje się jednym z najważniejszych zagrożeń XXI wieku. Wkrótce ma dotykać prawie 800 mln ludzi! W 2021 r. cukrzyca atakowała 10,5% populacji (536,6 mln osób), w 2045 r. ma dotyczyć 12.2% populacji (783,2 mln). Częstość występowania cukrzycy była podobna u mężczyzn i kobiet i była najwyższa u osób w wieku 75 lat -79 lat.
To nie tylko problem seniorów!
Obecnie naukowcy obserwują pojawianie się cukrzycy u osób młodych, których ta choroba w odmianie 2 dotyka o wiele rzadziej, niż starszych.
Jak diagnozować cukrzycę i stan przedcukrzycowy?
Istnieje wiele kryteriów diagnostycznych dla cukrzycy typu 2, można np. dwukrotnie zmierzyć stężenie glukozy na czczo, cukrzycę stwierdza się przy stężeniu glukozy przekraczającym 126 mg/dl (normalnie jest w zakresie od 70 mg/dl do 100 mg/dl).
Można też mierzyć stężenie cukru po posiłku, doraźnie w ciągu dnia, oceniać stężenie glikowanej hemoglobiny (obrazuje glikemię w ostatnich 2-3 miesiącach), wykonywać badanie doustnej tolerancji glukozy, czyli OGTT (diagnozujące oporność insulinową). W każdym kraju przyjęto nieco inne kryteria diagnostyczne.
Jeśli chodzi o stan przedcukrzycowy, czyli stężenie glukozy we krwi na czczo wyższe niż 100 mg/dl, ale mniejsze niż 126 mg/dl, to obecnie problem dotyka kolejnych kilkuset milionów osób.
Niepokojące szacunki
Właściwie to nie wiemy dokładnie, dostępne są jednak bardzo niepokojące szacunki. Przykładowo w jednym z badań dotyczących mieszkańców Wietnamu uwzględniono 3765 mężczyzn i 9149 kobiet. W 2017 r. cukrzyca występowała u 11,4% osób z badanej kohorty, ale stan przedcukrzycowy stwierdzono u 52,9% badanej grupy! Częstość występowania cukrzycy była wyższa u mężczyzn (15,1%) niż u kobiet (10,3%), ale stan przedcukrzycowy był podobnie rozpowszechniony u obu płci (53,4% vs. 52,8%).
Czy witamina D ma wpływ na stan przedcukrzycowy?
Do analizy włączono trzy badania dotyczące suplementacji witaminą D. W pierwszym podawano cholekalcyferol w dawce 20 000 IU (500 mikrogramów) tygodniowo; w drugim cholekalcyferol, 4000 IU (100 mikrogramów) dziennie; lub eldecalcitol, 0,75 mikrograma dziennie, w porównaniu z odpowiednimi środkami obojętnymi (placebo).
Wyniki badania naukowego
- Witamina D zmniejszyła ryzyko cukrzycy o 15%.
- U osób, które utrzymywały wysokie stężenie witaminy D, ryzyko cukrzycy zmniejszało się nawet o 76%, w porównaniu z osobami, u których stężenie witaminy D było niższe (wskazywało na niedobory).
- Suplementacja witaminą D zwiększyła prawdopodobieństwo powrotu do normalnej regulacji glukozy o 30%.
- Nie odnotowano wzrostu częstości zdarzeń niepożądanych, w związku z suplementacją.
Komentarz autora
Naukowcy zarzekają się, że wyniki tego badania nie mają przełożenia na populację ogólną. Naprawdę? Jak dla mnie wystarczy, że w Polsce kilka milionów osób ma cukrzycę, drugie tyle stan przedcukrzycowy, a część z nich nawet nie jest świadoma zagrożenia. Zarówno podawanie berberyny, jak i witaminy D można uznać u ludzi ze wstępną fazą cukrzycy, za niezbędny środek zapobiegawczy.
Referencje:
- That Thanh Ton i in. Trends in prediabetes and diabetes prevalence and associated risk factors in Vietnamese adults https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32512669/
- Anastassios G. Pittas i in. Vitamin D and Risk for Type 2 Diabetes in People With Prediabetes. A Systematic Review and Meta-analysis of Individual Participant Data From 3 Randomized Clinical Trials https://www.acpjournals.org/doi/abs/10.7326/M22-3018
