Piercing i tatuaże, a zaburzenia odżywiania i narkotyki

Istnieją setki badań, których wyniki wskazują, iż przekłuwanie ciała (piercing) i wykonywanie tatuaży są związane z licznymi patologiami. Badania, które dotyczyły wykonywania przekłuć ciała (nietypowych kolczyków), wykazały, że 2% Amerykanów zgłasza posiadanie kolczyków (nie licząc płatka ucha), a kobiety mają więcej kolczyków niż mężczyźni. 

1. Co w tej sprawie mają do powiedzenia naukowcy? 
2. Powikłania tatuaży
3. Syfilis w gratisie
4. Powikłania piercingu
5. Tatuaże, piercing, a używanie narkotyków
6. Piercing, tatuaże, a ryzyko samobójstw
7. Tatuaże, piercing, a zaburzenia odżywiania
8. Podsumowanie i wnioski 

Co w tej sprawie mają do powiedzenia naukowcy? 

Wśród młodych dorosłych, którzy mają kolczyki, znacznie częściej występują zaburzenia odżywiania. Wyniki badań sugerują również, że osoby, które poddały się przekłuciu, są bardziej skłonne do podejmowania ryzykownych czynności, w tym zażywania narkotyków i rozwiązłości seksualnej, a także są bardziej narażone na więzienie.

Przypomnę jeszcze raz, że materiał ten opiera się na analizach, badaniach naukowych i jest kontynuacją dyskusji, jaka miała miejsce pod tym artykułem: Siłownia, tatuaże, a poczucie własnej wartości. Nie jest to zbiór obserwacji własnych.

Powikłania tatuaży

Częstość występowania powikłań tatuażu wynosi około 2% do 3%. Większość jest związana z infekcją, którą można przypisać stosowaniu niesterylnej techniki tatuowania (np. tatuaże więzienne). W szczególności na ryzyko jest narażona populacja osób zażywających dożylnie narkotyki (np. heroina, morfina, dezomorfina – „krokodyl”; rzadziej: kokaina, amfetamina) oraz siedzących w więzieniach. Mogą u nich wystąpić: zapalenie wątroby typu B i C, HIV oraz infekcje gronkowcem złocistym opornym na metycylinę.

Syfilis w gratisie

Opisano przypadek przeniesienia syfilis przez tatuażystę liżącego igły używane do tatuowania. Tatuaże sprzyjają przeniesieniu HIV, wirusowego zapalenia wątroby typu B i C, wirusa opryszczki pospolitej (HSV), wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV), mięczaka zakaźnego (MCV), tężca, gronkowca złocistego opornego na metycylinę (MRSA), infekcji grzybiczych, liszajca i innych liszajów. Ponadto tatuowanie sprzyja pojawieniu się nowotworów, gdyż barwniki mogą zawierać rakotwórcze substancje.

Przykładowo czarny pigment (tusz) zawiera związki z grupy wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych takie jak benzo(a)piren, kontakt, z którym jest skorelowany z pojawieniem się licznych nowotworów. W tuszu różowym, fioletowym i żółtym stwierdzano obecność toksycznego dla człowieka talu (metalu).

Polecamy również: Czy Ashwagandha niweluje lęk i stres?

Powikłania piercingu

Powikłania związane z przekłuwaniem skóry w celu umieszczenia w niej kolczyków są częstsze niż te związane z tatuażami, a badania pokazują, że odsetek ten sięga nawet 9%. Rodzaje powikłań obejmują infekcje miejscowe lub ogólnoustrojowe, złe gojenie (odbudowę) rany, odrzucenie ciała obcego, a także migrację i zapalenie.

Tatuaże, piercing, a używanie narkotyków

W jednym z badań wzięto pod lupę 484 młode osoby. U nastolatków, którzy mieli tatuaże, uzyskano o 32% większy wynik w zakresie sięgania po narkotyki, jeśli tatuaż był wykonywany w wieku 16 lat i młodszym. Podobne wyniki uzyskano, jeśli chodzi o piercing, ryzyko przygody z zakazanymi, uzależniającymi substancjami było większe o 44%, jeśli przekłucie ciała nastąpiło w wieku 11-13 lat.

Analiza liczby kolczyków wykazała, że im ich było więcej, tym większe u takiej osoby było ryzyko sięgania po narkotyki. Osoby z 2 kolczykami (mówimy o lokalizacjach innych niż płatki uszu np. język, pępek, sutek, genitalia, brwi), uzyskiwały dwa razy wyższe wyniki w domenie sięgania po narkotyki, w porównaniu do posiadających tylko 1 kolczyk. Osoby z 3 lub więcej kolczykami uzyskały wynik ponad 3 razy wyższy, w porównaniu do posiadających tylko 1 kolczyk.

Piercing, tatuaże, a ryzyko samobójstw

W badaniach dotyczących nastolatków znacznie wyższa była ocena ryzyka w domenie samobójstw, szczególnie u osób, u których wykonano pierwszy tatuaż w wieku od 11 do 13 lat. Jeśli chodzi o piercing, to szacowane ryzyko samobójstwa było ponad 2,5-krotnie wyższe, jeśli osoba przekłuwała ciało w wieku od 14 do 16 lat, w porównaniu do wykonania zabiegu w wieku 17 i więcej lat. Z kolei ryzyko było 4-krotnie wyższe, jeśli przekłuwanie ciała następowało w wieku 11-13 lat.

Polecamy również: Najlepsze preparaty na stres - jakie suplementy wybrać?

Z kolei analiza danych 4700 osób, które odpowiedziały na stronie internetowej (www.bmezine.com) na temat modyfikacji ciała, wykazały, że znacznie częściej były one ofiarami nadużyć, przemocy, wykorzystywania itd. 36,6% mężczyzn miało myśli samobójcze, a 19,5% próbowało popełnić samobójstwo. W przypadku kobiet stwierdzono statystycznie istotnie wyższy wskaźnik samobójstw, ponad 40% miało takie myśli, 33,3% pań próbowało popełnić samobójstwo.

Skegg zauważył, że przekłuwanie ciała było częstsze wśród kobiet z dużym ładunkiem negatywnych emocji, a rzadziej spotykane u tych z pozytywnym nastawieniem. Można zatem wnioskować, że przekłuwanie ciała i tatuaże, zwłaszcza u kobiet, mogą być związane z zachowaniami samobójczymi.

Tatuaże, piercing, a zaburzenia odżywiania

Zaburzenia odżywiania, wyniki były podobne. Nastolatkowie obu płci posiadający tatuaż lub kolczyki w nietypowych lokalizacjach byli narażeni na zaburzenia odżywiania, choć wyniki nie były tak szokujące, jak w przypadku sięgania po narkotyki będące rodzajem mostu do cięższych uzależnień, klasycznych narkotyków i zachowań seksualnych.

Wyniki badania dotyczącego młodych ludzi są jasne. Nastolatek posiadający co najmniej 1 tatuaż/przekłucie ciała (kolczyk w nietypowym miejscu) jest narażony na znacznie większe ryzyko nadużywania narkotyków, prowadzenia nasilonej aktywności seksualnej, pojawienia się zaburzeń odżywiania i samobójstwa w porównaniu z rówieśnikami bez takich „ozdób”.

Komentarz. Z innych badań wiemy, iż kobiety posiadające tatuaże mogą cierpieć z powodu różnego rodzaju zaburzeń, obniżonego poczucia własnej wartości itd. Potwierdzają to liczne dane naukowe. W jednym z eksperymentów naukowcy zbadali występowanie okaleczania ciała (np. tworzenie trwałych blizn i innych uszkodzeń skóry) oraz praktyki modyfikacji ciała u pacjentów z zaburzeniami odżywiania.

Okazało się, że ponad połowa wykazała co najmniej jedną formę samookaleczenia, taka sama ilość zgłosiła co najmniej jeden tatuaż, piercing lub jedno i drugie. W badaniu na 828 studentach wykazano, że tatuaże wśród kobiet i piercing u obu płci były statystycznie związane z występowaniem zaburzeń odżywiania (np. bulimią).

Podsumowanie i wnioski 

Z tych wszystkich badań można wyciągnąć niewesołe wnioski i prawdopodobnie należy zachować dużą ostrożność, zanim u osoby z licznymi zaburzeniami dotyczącymi wyglądu ciała zaproponuje się drastyczną interwencję (np. skrajną, wyniszczającą dietę, farmakologię itd.). Taka osoba już na wstępie może mieć poważne problemy z używaniem zakazanych substancji, wykazywać liczne zaburzenia dotyczące odżywiania czy być narażona na znacznie większe ryzyko samobójstwa niż ludzie niemający przekłutych i wytatuowanych ciał. U niektórych osób tatuowanie może służyć do kamuflowania dożylnego podawania narkotyków, szczególnie gdy wzór tatuażu obejmuje dół łokciowy.

Referencje:

1. Robert H. Riffenburgh i in. Tattoos and Body Piercings as Indicators of Adolescent Risk-Taking https://www.researchgate.net/publication/11329761_Tattoos_and_Body_Piercings_as_Indicators_of_Adolescent_Risk-Taking_Behaviors

2. Mara Iannaccone i in. My body and me: self-injurious behaviors and body modifications in eating disorders--preliminary results https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23421696/

3. Antonio Preti i in. Body of evidence: tattoos, body piercing, and eating disorder symptoms among adolescents https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17011366/

4. Michael Urdang i in. Tattoos and Piercings: A Review for the Emergency Physician https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3236178/

5. Sandeep Negi i in. Tattoo inks are toxicological risks to human health: A systematic review of their ingredients, fate inside skin, toxicity due to polycyclic aromatic hydrocarbons, primary aromatic amines, metals, and overview of regulatory frameworks https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35592919/

6. Bożena Karbowska i in. Thallium in color tattoo inks: risk associated with tattooing https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32644053/

7. https://www.gov.pl/web/wsse-bialystok/pierwszorzedowe-aminy-aromatyczne-paas

8. Gerald Prior i in. Tattoo Inks: Legislation, Pigments, Metals and Chemical Analysis

9. Philip R Cohen Tattoo-Associated Viral Infections: A Review https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34720594/

10. Casarett & Doull „Podstawy toksykologii”

11. E. Mutschler "Farmakologia i toksykologia", WYDANIE III