Większość sportowców spotkała się z definicją krwiaka. Jest to nic innego jak wylew krwi wewnątrz struktury organizmu, z naczyń krwionośnych, będących w sąsiedztwie urazu. Krwiak w nomenklaturze treningowej dość często jest utożsamiany z siniakiem. Jednak krwiak w odróżnieniu od siniaka zazwyczaj dotyczy struktur położonych głębiej w organizmie osoby, która doznała urazu.
Krwiak czy siniak?
Co więcej, siniak dotyczy tylko warstwy skórnej, jest płaski i jego przebieg nie wymaga dodatkowego leczenia. Krwiak natomiast może występować w każdej tkance organizmu, dotyczyć zarówno mięśni, jak i organów, które doznały stłuczenia.
- Krwiak czy siniak?
- Jaki jest mechanizm powstawania krwiaka?
- Jakie są przyczyny krwiaków?
- Jakie są objawy krwiaka?
- Jak powinno przebiegać leczenie?
- Jakie są konsekwencje powikłań?
- Podsumowanie
Jaki jest mechanizm powstawania krwiaka?
Przyczyną, która występuje najczęściej, jest uraz tkanki. Gdy zadziała siła, która powoduje, że naczynia krwionośne zaopatrujące miejsce urazu zostają uszkodzone, krew zaczyna wylewać się do wewnętrznych części tkanki, jak i tkanek, które otaczają miejsce kontuzji. Krew, która sączy się do wewnętrznej części organizmu, zaczyna ulegać zjawisku, które nazywane jest koagulacją, czyli tzw. stygnięciu i krzepnięciu, powodując skrzep.
Jakie są przyczyny krwiaków?
- uraz tkanki
- osłabienie naczyń krwionośnych
- kruchość naczyń krwionośnych
- stosowanie leków przeciwzakrzepowych
- trombocytopenia
Jakie są objawy krwiaka?
Objawy świadczące o tym, że krwiak ma miejsce, zazwyczaj manifestowane są stanem zapalnym, obrzękiem i bólem w miejscu wybroczyn krwi. Miejsce może się robić ucieplone, zaczerwienione i tkliwe na dotyk. Co więcej, mogą zostać ograniczone funkcje narządu czy też tkanki mięśniowej, która doznała urazu.
Jak powinno przebiegać leczenie?
Krwiaki, które występują, powierzchownie mają tendencje do samoistnego zanikania, poprzez działania regeneracyjne organizmu, jak i stopniowe wchłanianie skrzepniętej krwi, która jest odprowadzana z miejsca urazu.
Krwiaki położone głębiej wymagać mogą ingerencji chirurgicznej, poprzez nakłucie i ewakuację wylewu krwi z miejsca położonego głębiej w uszkodzonej tkance. Strategia ta znacznie przyspiesza proces leczenia, gojenia uszkodzonych tkanek i powrót do czynności zawodowej czy też sportu.
Co więcej, wykorzystuje się dodatkowo zabiegi fizykalne, które mają za zadanie przyspieszyć odprowadzanie krwi z okolicy uszkodzenia, co przyspiesza znacznie gojenie.
Szczególnej uwadze powinny być poddane osoby, które posiadają zaburzenia krzepliwości krwi. Ich leczenie powinno przebiegać w szpitalu, pod stałym nadzorem lekarza, zwłaszcza gdy umiejscowienie krwiaka jest blisko narządów wewnętrznych, jak i ważnych arterii krwionośnych ciała.
Jakie są konsekwencje powikłań?
Odpowiednia diagnoza krwiaka powinna być decyzją co do przebiegu leczenia, jak i ewentualnego przerwania treningów. Należy wspomnieć na samym początku, że krwiak, który zostanie zbagatelizowany, może stanowić nawet zagrożenie dla życia w postaci skrzepów krwi, których to odłam może dostać się do naczyń krwionośnych ciała i powodować zator. Zazwyczaj wykorzystuje się tutaj leczenie odpowiednimi farmaceutykami, które mają za zadanie zapobiegać zakrzepom w okolicy wylewu.
Trenowanie podczas rozległego krwiaka może powodować bliznowacenie tkanek, jak i zaburzenie ich funkcjonalności. Istnieją przypadki odkładania się złogów wapnia w okolicy wystąpienia krwiaka, który był nieprawidłowo leczony, w konsekwencji powodując zwapnienie tkanek miękkich, a nawet ich kostnienie, co wiąże się z koniecznością leczenia chirurgicznego. Sytuacja ta sprawia, że funkcja tkanek, które uległy niegroźnemu wypadkowi, przerodzi się w dość trudną sytuację z punktu widzenia zachowania funkcji mięśniowej.
Podsumowanie
Krwiak zazwyczaj nie stanowi kłopotu dla osoby trenującej, a jego wystąpienie nie wymaga specjalnych technik leczenia. Dość często wystarczy leczenie zachowawcze, w postaci przerwy od treningu, odpoczynku, a czasem unieruchomienia i wdrożenia leków, których celem jest obniżenie stanu zapalnego, jak i przeciwdziałanie zakrzepom. Należy pamiętać, że odpowiednie podejście lecznicze przyspiesza proces gojenia, a tkanka zazwyczaj nie straci na swojej funkcjonalności.
