Czy jesteś typem osoby, która ciągle dąży do perfekcji? Stale oczekujesz od siebie i od innych doskonałości w każdej dziedzinie życia, a w pracy nieustannie troszczysz się o każdy najmniejszy szczegół i bycie nieomylnym?
Zatracenie się w perfekcjonizmie może nieść za sobą poważne skutki. Coraz więcej badań pokazuje, że ciągła pogoń za perfekcją może źle wpływać na zdrowie psychiczne. Chęć bycia perfekcjonistą w każdej dziedzinie życia może być uciążliwa, nie tylko dla Ciebie, ale także dla osób w Twoim otoczeniu. Perfekcjonizm to cecha, która stale zmusza do bycia najlepszym i nieomylnym. Zmusza do wykonywania swoich obowiązków i codziennych czynności na najwyższym poziomie za wszelką cenę unikając porażek.
W ciągu ostatnich 30 lat zauważa się coraz większe tendencje młodych ludzi do perfekcjonizmu. Stała konkurencja w szkołach i w pracy oraz wpływ social mediów na nasz umysł powoduje szkodliwe porównania społeczne i często prowadzi do niezdrowego perfekcjonizmu. Głowa perfekcjonisty zwykle przepełniona jest głosem samokrytycyzmu, który stale powtarza o byciu niewystarczającym bez względu na zaangażowanie. Funkcjonowanie pod ciągła presją wewnętrznej krytyki może być wyczerpujące i w efekcie prowadzić do różnych zaburzeń.
Nadmierny perfekcjonizm jest niezdrowy i może być czynnikiem zaburzeń psychicznych takich jak obsesyjno-kompulsywne zaburzenia osobowości, lęki, pracoholizm, zaburzenia odżywiania, nadużywania substancji uzależniających oraz depresji. Dążenie do doskonałości, rzetelne wykonywanie swoich obowiązków oraz osiąganie swoich celów różnią się od perfekcjonizmu. Perfekcjoniści wyznaczają sobie wzniosłe cele, mają wysokie standardy i nieustannie, ciężko pracują na swój sukces, często zaniedbując życie osobiste i relacje z innymi.
